Gepubliceerd op November 4th, 2020 om 7:51 pmReageren gesloten
Het is weer dinsdag dus columndag! Besef je maar weer hoe snel een week voorbij gaat. Meer daarover later.
Louisa, mijn vrouw en muze, vraagt mij aan tafel: “Heb je al een onderwerp…?” Om eerlijk te zijn had ik dat nog niet, of eigenlijk teveel zodat je dan toch moet kiezen.
Maar terwijl zij dit zegt, heb ik mijn thema gevonden, aangereikt gekregen, zomaar…alsof zij de appelmoes even doorgeeft. Zij is ten slotte niet voor niets een Muze!
“Heb je al een onderwerp…?” Is de vraag wanneer je aan een nieuwe schepping gaat beginnen, staande voor het maagdelijk-witte doek. Anders gezegd: waar haal je je inspiratie vandaan…?
Een vraag die mij met regelmaat wordt gesteld en mij dwingt na te denken over hoe dit nu precies in zijn/haar werk gaat.
Waar ik de inspiratie vandaan haal? Nergens: die wordt gewoon gebracht. Het enige wat je nodig hebt is: een open mind, vertrouwen en dan was er nog iets geloof ik…
Onbevangenheid zoals kinderen dat gelukkig nog steeds hebben…fantasie, lef, snelheid ook om niet te veel in je hoofd te zitten. Doe je dat wel dan gaat het spontane verloren en wordt het een verf-technische constructie.
Onderwerp? Zolang er nog meer dingen zijn die ik niet geschilderd heb dan wel, zit ik voorlopig dus nog niet zonder. Maar liever kies ik die zaken, welke mij raken en ga daar dieper op in, herhaling qua thema, maar steeds weer anders. Dan beland je in een uitermate boeiend proces, steeds dichter bij wat je eigenlijk wil vertellen; steeds dichter ook bij het weten dat je eigenlijk zelf het onderwerp bent van je eigen kunst! Beste kunstvrienden, blijf bij uw onderwerp, tot volgende week! Erik
