Gepubliceerd op January 6th, 2021 om 8:42 pmReageren gesloten
Competitie, het wedstrijd-element is niet meer weg te denken uit onze tijd. Vroeger, ja zo begint het ouder-worden zich te openbaren, vroeger kon je bijvoorbeeld gewoon gezellig naar een muziekprogramma zitten kijken, waar de ene na de andere artiest optrad. Gewoon zichzelf zijnde, zonder zich ergens aan te hoeven meten. Tegenwoordig volledig achterhaald: nu zijn het nog niet volledig ontwikkelde talenten, welke elkaars tegenstander zijn, ook al knuffelen ze zich ondertussen te pletter; want de punten beslissen wie door mag en wie naar huis. Wie de beste is en wie kennelijk niet, wie trots kan zijn op zich zelf en wie zijn of haar zelfbeeld niet meer kan aanzien of aanhoren, zich snikkend in de afgrond van de mislukking kan storten.
Ook koken, dirigeren, schrijven, dichten, taalkundigheid, sterk zijn, zelfs slim zijn wordt allemaal onder de lat gelegd om te zien wie dat nog beter kan dan de ander.
Op zich een goede basis voor kijkcijfersucces, deze vorm van puur amusement voor het hele gezin.
Soms, in competities met kinderen, verzacht de commentator een beetje de toch wel harde uitslag met de sublieme vonds, dat er “vandaag geen verliezers zijn: nee, we hebben een winnaar en… bijna-winnaars”. Doe dan gewoon niet mee, denk ik dan.
Het meest beroerde vind ik dat soort talenten-metingen waarin totaal verschillende bezigheden met elkaar de competitie aangaan: want hoe vergelijk je nu een koorddanser met een buikspreker, een schlager-zangeres met een illusionist? Waag je daar maar eens aan.
Nee, ik denk dat alleen in geval van sport er sprake zou kunnen zijn van competitie: waarom? Omdat ieder deelnemer, hetzij individueel, hetzij als team dezelfde aktie gaat uitvoeren, en de uitslag opzich zelf beslissend is!
Gelijkheid als uitgangspunt, verschil zal dan wel blijken…
Hoe zit dat in de kunst: Competitie? Bijna iedere week krijg ik wel een uitnodiging om deel te nemen aan een of andere Online-Art-Competition uit alle delen van de wereld. Aan mijn uitverkiezing hiertoe gaat een “zeer zorgvuldige procedure” aan vooraf, kan ik u verzekeren. Zo heb ik een keer als hoofdreden voor selectie tot exclusieve deelname mijn bekende “gevoel en uiting van perspektief en anatomie” mogen tegenkomen. Wanneer je even snel genoemd bedrag aan Dollars kunt overboeken, is deelname gegarandeerd en het certificaat ligt al ingevuld klaar.
Hierbij moet ik wel in alle eerlijkheid mijn deelname aan de International Art Competition Kirkland USA vermelden, alwaar ik een fraaie Award aan heb over gehouden. (Maar dit was één van de zeldzame onafhankelijke competities, die er natuurlijk ook nog steeds zijn).
“Je vind iets mooi, omdat je ook dingen kent, welke je niet mooi vindt” heb ik eens gelezen. Mooi vinden dus, vanuit een vergelijkings-beleving.
Snap ik. Maar om deze vergelijking nu door te moeten voeren langs deskundige jury’s, bekwame panelleden, optelsommen van thuisstemmers gaat mij echt te ver.
Iedereen, of je nu kunstenaar bent of niet, manifesteert zichzelf vanuit zijn/haar pure authentieke wezen… daar kan en mag een ander toch geen punten voor gaan geven… competitie, wedstrijd-element… Dat is zoooo 2014!
Tot volgende week, maak er iets moois van!
Erik.
